𝑶𝒑 𝑲𝒐𝒃𝒐𝒔 𝒍𝒆𝒆𝒓 𝒋𝒆 𝒆𝒍𝒌𝒆 𝒅𝒂𝒈 𝒘𝒆𝒆𝒓 𝒃𝒊𝒋, 𝒆𝒆𝒏 𝒕𝒐𝒇𝒇𝒆 𝒔𝒄𝒉𝒐𝒐𝒍, 𝒅𝒂𝒕 𝒎𝒂𝒂𝒌𝒕 𝒋𝒆 𝒃𝒍𝒊𝒋!
𝑶𝒑 𝑲𝒐𝒃𝒐𝒔 𝒌𝒓𝒊𝒋𝒈 𝒋𝒆 𝒆𝒆𝒏 𝒔𝒕𝒆𝒗𝒊𝒈𝒆 𝒃𝒂𝒔𝒊𝒔 𝒎𝒆𝒆, 𝒛𝒐 𝒃𝒐𝒖𝒘 𝒋𝒆 𝒂𝒂𝒏 𝒋𝒆 𝒆𝒊𝒈𝒆𝒏 𝒊𝒅𝒆𝒆!
𝑾𝒂𝒂𝒓 𝒃𝒆𝒕𝒆𝒓 𝒍𝒆𝒓𝒆𝒏 𝒅𝒂𝒏 𝒊𝒏 𝑲𝒐𝒃𝒐𝒔, 𝒊𝒏 𝒉𝒆𝒕 𝒊𝒅𝒚𝒍𝒍𝒊𝒔𝒄𝒉𝒆 𝑲𝒂𝒑𝒆𝒍𝒍𝒆-𝒐𝒑-𝒅𝒆𝒏-𝑩𝒐𝒔?
𝑶𝒇 𝒋𝒆 𝒏𝒖 𝒔𝒕𝒖𝒅𝒆𝒆𝒓𝒕 𝒐𝒇 𝒔𝒑𝒆𝒆𝒍𝒕 𝒎𝒆𝒕 𝒋𝒆 𝒗𝒐𝒔, 𝒆𝒓 𝒊𝒔 𝒂𝒍𝒕𝒊𝒋𝒅 𝒔𝒇𝒆𝒆𝒓 𝒐𝒑 𝑲𝒐𝒃𝒐𝒔.
💬
Het is duidelijk… Je vraagt (𝕛𝕖 𝕤)𝕔𝕙𝕒𝕥 𝔾ℙ𝕋 beter niet om vijf rijmzinnen te bedenken met daarin het woord ‘Kobos’ verwerkt. Aan wie dan wel?
🙋
Ha! 𝗔𝗮𝗻 𝗼𝗻𝘇𝗲 𝗹𝗲𝗲𝗿𝗹𝗶𝗻𝗴𝗲𝗻 𝘃𝗮𝗻 éé𝗻 𝘁𝗼𝘁 𝘇𝗲𝘀! De afgelopen week werd er tijdens menig les Nederlands naarstig aan de slag gegaan met enjambementen, rijmschema’s, sonnetten, alliteraties en anaforen!
🗒
Een overzichtje dringt zich op!
1️⃣ De poëzie kriebelde en zij toverden gedichten om in prachtige beelden.
2️⃣ Het thema ‘lijfelijkheid’ werd wel erg letterlijk opgevat: zij deden van ‘waarnemend schrijven’, met blinddoek en al!
3️⃣ Zij zagen de opdracht ‘Zwarte stift meebrengen’ blinken in hun planner want zij waagden zich aan hun eerste stiftgedichten! In datzelfde jaar zochten ze ook inspiratie bij dichter Ted Van Lieshout en ontwierpen ze beeldschone beeldsonnetten!
4️⃣ Deze leerlingen maakten een kopgedicht van… krantenkoppen of ze lazen gedichten voor (en deden dat, zoals het sommige dichters betaamt: liever anoniem)
5️⃣ Onze vijfdes namen de paradox ‘schrijven is schrappen’ ook heel letterlijk en wisten zorgvuldig woorden over te houden die samen een stiftgedicht vormden!
6️⃣ Onze laatstejaars bogen zich over het lastigere poëziewerk: ‘Bedreigde stad’, het pareltje van ‘Paul Van Ostaijen’ heeft géén geheimen meer!
🧑🏫️
En die ｌｅｅｒｋｒａｃｈｔｅｎ dan? Ha! Die kregen ook huiswerk mee! Een delegatie van de vakgroep Nederlands werkte het initiatief ‘𝑷𝒐ë𝒛𝒊𝒆(𝒌)’ uit.
In de leraarskamers van beide campussen lag ‘poëtische’ medicatie. Doel: jouw gematchte collega van een persoonlijke poëtische boodschap voorzien, vergezeld van één medicatiedosis, dit voorschriftje zorgvuldig bezorgen en op die manier de collega op poëtische wijze helen! #Welkegriepepidemie?
En zo hopen we het advies van wijlen 𝖲𝗍ꪱᜒʝ𐓣 𝖣౿ 𝖯ɑ౿ρ౿ opgevolgd te hebben…
Nog nooit kreeg een gedicht
de vijand klein.
Het lost niks op, het kan
geen kwaal genezen.
En toch. Het zou hier
beter toeven zijn
als iedereen er vaker
een zou lezen.
Comments are closed